Para procesar de forma correcta unha información ou explicala de maneira clara, os mapas mentais ou conceptuais resultan unha opción interesante. Son especialmente útiles no ámbito educativo, xa que permiten tanto a estudantes como a docentes representar gráficamente distintas ideas que conflúen e/ou se relacionan entre si mediante frechas ou conectores, formando o espectro global do tema en cuestión a modo de esquema.
En 1933 Harry Beck, un deseñador electrónico que traballaba en en o London Transport, aplicou os seus coñecementos na codificación das cores dos cables e da representación de diodos, empalmes e resistencias ao deseño dun mapa para orientarse no transporte do metro. Unha codificación por cores das diferentes liñas de metro, uns puntos para as ligazóns dunhas liñas con outras, a eliminación das distancias reais para indicar só os puntos das estacións nas que para cada unha das liñas e unha simplificación do deseño para incluír unicamente os xiros de 45º.
Os estudos de Gesell sinalan que a partir dos 5 ó 6 anos aproximadamente as persoas teñen capacidade para localizarse nun espazo, e a partir dos 8 comeza o interese en visitar novos lugares que non se coñecen. Este interese e esta capacidade nas idades máis temperás está referida á propia realidade vivida, pero ao pouco tempo pódese realizar sobre as representacións desa realidade, é dicir sobre os mapas.